Onze Kanjers

Een kanjer van Stichting Dhampus ben je als je één of meerdere keren mee op reis bent geweest om op eigen kosten vrijwilligerswerk te verrichten in Nepal en Mongolië voor Stichting Dhampus. En natuurlijk zijn er de kanjers in Nepal en Mongolië.

 
  • Patty Voorsmit: eerste reis was in 2009 naar Nepal. Inmiddels is Patty al vijf keer meegeweest naar Mongolië en vier keer naar Nepal. Patty speelt een grote rol in de stichting en heeft meegeholpen met het opzetten van de stichting.  Ze heeft o.a. de eerste website opgezet, evenals het onderhouden van de donateurs. Ook de Vriendenkring  opgericht voor de continuïteit en betrokkenheid. Verder begeleidt ze de penningmeester en de accountant bij de jaarstukken en adviseer ze haar partner Joost en het bestuur ten aanzien van bijvoorbeeld lange termijnplannen. Patty organiseert de Vriendendag, schrijft ze het jaarverslag, reisverslagen en de nieuwsbrieven . "Gelukkig dit laatste sinds 2017 samen met  Astrid Hendrikx, ook een kanjer".
  • Lena Khazidolda: Is de contactpersoon in Mongolië. Stichting Dhampus laat het belang van goede mondhygiëne zien in Mongolië. Mensen beginnen langzaam te begrijpen dat goede mondhygiëne erg belangrijk is. We hebben één tandarts die met assistent en chauffeur werkt. Elke drie maanden bezoeken ze dorpen en behandelen ze tanden van mensen in landelijk en moeilijk begaanbare gebieden. Stichting Dhampus financiert en superviseert dit project en ik help mee coördineren. Kinderen en hun ouders beginnen het belang van schone tanden te begrijpen en poetsen regelmatig hun tanden. Er worden ook steeds minder gaatjes gerapporteerd.
  • Ton Fischer en Marleen Fischer: zijn voor het eerst meegegaan in 2006, eerst onder de naam NOHS en later meerdere keren voor Stichting Dhampus. De bevlogenheid van Joost maakte zeker dat de liefdesvonk voor Nepal ontwaakte! Marleen heeft veel fondsen en gelden ingezameld via de door haar georganiseerde activiteiten in Limburg waardoor het eerste project van Stichting Dhampus, een tandartsenpost in Tukuche, tot stand kon worden gebracht.
  • Marian Huesken: eerste reis was in 2010 naar Mongolië na een prachtige eerste ervaring besloot ze in 2012 mee naar Nepal te gaan. Wat Marian echt aansprak is dat de stichting niet onder een grote organisatie valt. Kosten voor reis en verblijf zijn voor eigen rekening  zodat het gedoneerde geld altijd ten goede komt voor de mensen in betreffende landen. Daarbij sprak het idee van de stichting haar ook erg aan. Wat haar het meeste is bijgebleven is de grote tegenstelling tussen arm en rijk. Daarbij vond ze het bezoek aan de Lotus weeshuizen was fantastisch. Nadat Joost twee jaar daarvoor de weeshuizen had bezocht en het nut vaan goede mondzorg had aangegeven, bleken de gebitten van de kinderen best oké!
  • Wim Kluter: voor het eerst meegegaan in 2015 naar Nepal, Jankapur en Bagmati. Het land Nepal sprak voor hem tot de verbeelding. Tijdens zijn reis is het constant improviseren hem het meeste bij gebleven. Vaak zijn bepaalde spullen niet aanwezig waardoor er met eenvoudige middelen een alternatief moet worden gevonden. In memoriam:  Wim is tijdens zijn buitenlandse reis in de zomer van 2023 onverwacht overleden. Wij eren de herinnering aan deze markante man!
  • Patrick Maas: was de gids, die Joost begeleidde bij zijn trekking naar de top van Dhampus Peak op ca. 6000 meter hoogte in het Annapurna gebergte. Sindsdien heeft Joost zich het lot aangetrokken van de bevolking van Tukuche (ca 4000 meter hoogte) en omgeving dat in die tijd geheel verstoken was van medische hulp. De dichtstbijzijnde medische post en tandarts was in Jomsom, een dag lopen, alhoewel inmiddels in de afgelopen paar jaar een weg is aangelegd. Patrick ontmoette bij zijn trekking Purna, het tweetal besloot te trouwen en in haar geboortedorp Tukuche een hotel te beginnen.
  • Purna Maas-Prahba Thekali: is geboren en getogen in Nepal. In 2011 hield ze de jaarlijkse Stichting Dhampuslezing 'Is ontvluchten uit de kaste mogelijk’ – over rangen en standen in Nepal. Ze is dan zeer dankbaar dat Stichting Dhampus zich het lot van de mensen in Tukuche heeft aangetrokken. Mede dankzij Patrick en Purna werd de droom van Joost bewaarheid: een tandartsenpost in te richten in Tukuche.
  • Karin Mertens: voor het eerst meegegaan in 2007 naar Nepal. Vervolgens in 2009  en 2011. Ze vindt het zeer dankbaar om dit werk te mogen en kunnen doen, maar geeft aan dat er nog zo ontzettend veel te doen is! Na haar eerste reis is ze verliefd geworden op Nepal. Ze hield een dagboekje bij en schreef: 'Gisteren niet geschreven, totaal kapot'.  "Als ik dat nu teruglees, voel ik weer hoe dat was. Wij kunnen ons dat niet voorstellen, maar we zagen daar mensen die nog nooit een tandenborstel in hun mond hadden gehad. We konden 's avonds niet meer op onze voeten staan, maar het voelde zo goed!
  • Noor Schröder: is vaak mee geweest met Stichting Dhampus. Haar eerste reis was in 2010 naar Nepal. De laatste vijf jaar heeft ze zich vooral gericht over het geven van voorlichting over mondhygiëne aan kinderen. Ze vindt voorlichting geven een mooie en interessante manier om contact te maken met de lokale bevolking. Je leert de lokale bevolking op deze manier echt kennen.​
  • Marijke Wijnhoven: eerste reis was in 2015 naar Nepal. Marijke vindt het mooiste aan de reizen van Stichting Dhampus dat je steeds tegen onverwachte zaken aanloopt en dan creatief een oplossing moet verzinnen en het werken in een klein team. Daarbij hoopt ze over tien jaar dat er in Nepal een zodanige bewustwording op mondverzorging is ontstaan, dat in ieder geval in de kring bereikbaar rondom Kathmandu de hulpverlening structureel alleen bestaat uit begeleiding en lokaal geregeld is.