In Memoriam Joost van Vlijmen
Tot onze grote ontsteltenis en diep verdriet is de initiatiefnemer van de Stichting, tandarts Joost van Vlijmen plotseling overleden in Spanje.
Op weg naar zijn landhuisje in de heuvels van de Alpujaras, hield zijn hart op met kloppen op het vliegveld van Málaga. Reanimatie was vergeefs.
Met een paar patiënten had Joost (65) een afspraak: op de laatste dag voor zijn pensioen zou hij hun verstandskiezen mogen trekken. Het was zijn lievelingsklus, omdat het meer kennis en kracht vergde dan de dagelijkse gebitscontroles.
“Hoe bloederiger, hoe beter”, grapte hij afgelopen zomer, toen hij op de Mongoolse steppe aan het werk was en zich liet interviewen. Het was niet alleen komisch bedoeld, Joost hield van het complexere werk.
Bijna 20 jaar lang reisde hij elk jaar naar Nepal en de laatste jaren naar Mongolië om daar onder primitieve omstandigheden – geen stromend water, geen elektriciteit – nomadenfamilies te helpen. De tandarts sliep met zijn team van de Stichting Dhampus in een tent in de sneeuw. Koud leek hij het nooit te hebben. In een simpel T-shirt boog hij zich over schoolkinderen en hun ouders. Hij vertelde hoe hij eens op een vuilnisbelt in Ulaan Batar kiezen had getrokken: bij gebrek aan een tandartsstoel namen de patiënten plaats op de bumper van het Russische tourbusje.
Joost wilde de wereld een beetje beter maken. Daarom had hij gekozen voor het beroep van tandarts. Mensen van hun pijn af helpen, gaf hem voldoening. In Mongolië en Nepal, waar de stichting actief is, kwamen die liefde en zijn passie voor de natuur samen.
Hij runde een tandartspraktijk aan de Nijmeegse Prins Hendrikstraat al veertig jaar. Patiënten die ziek waren, bezocht hij thuis. Van de meesten kende hij het levensverhaal, omdat hij de tijd nam ernaar te vragen. De talloze reacties op zijn overlijden op de digitale gedenkplaats zijn hartverwarmend en laten zien hoezeer hij betrokken was bij zijn werk en patiënten.
Joost had zo veel interesses dat ze nauwelijks in één leven pasten. Met een onvoorstelbare energie bezocht hij beurzen voor keramiek, hout, glaswerk. Ging met zijn levenspartner Patty naar theatervoorstellingen, musea en galeries en veel op reis. Was een groot verzamelaar van kunst, stouwde zijn kleine huis vol rariteiten. Ook spaarde hij gekke dingen als menukaarten; regelmatig drukte hij er in een restaurant eentje achterover. In de tuin van zijn landhuisje in de Alpujaras stonden twintig soorten bamboe. Joost was de trotse vader van vier kinderen. Globetrotters, net als hij. Samen hadden ze veel lol om zijn maffe fratsen.
Over twee jaar wilde hij afbouwen richting pensioen. De wereld was nog zo groot, hij wilde nog meer gaan reizen en tijd doorbrengen in Spanje. Een hartstilstand in Málaga maakte abrupt een einde aan de plannen van deze eigenzinnige, flamboyante tandarts.
https://www.memori.nl/joost-van-vlijmen/
